Locatie voetbalkantine VV Bakkeveen: Op zondag 27 maart klokslag 18:04, precies tussen biertje 14 en 15 van die memorabele voetbal- en feestmiddag,  deed de voorzitter van VV Bakkeveen mij het verzoek om maandelijks een stukje te schrijven in het Klupblad van Bakkeveen (de Sluswachter, red). Waarom ik en waar moest het over gaan? Maakt niet uit, iets met voetbal en met Bakkeveen en niet al te serieus het liefst.  Gelukkig maakt het niet uit, want net als bijna iedereen, behalve de trainer en Johan Cruijf, hou ik van voetbal maar kan ik weinig zinnigs zeggen over in de bal komende libero’s, knijpende backs en spelpatronen met het accent op de punt naar achter. En van het woord ‘tikkie takkie voetbal’ kots ik al helemaal. Diepgaande spelanalyses hoeft u daarom van mij niet te verwachten.  

Bogen op een eigen voetbalcarrière kan ik nou ook bepaald niet. Om met van der Gijp te spreken: ik kon er he-le-maal niks van! In de geschiedenis van VV Bakkeveen ben ik de enige speler geweest die het voor elkaar heeft gekregen om vier jaar dispensatie te krijgen, met als direct gevolg dat ik de enige speler in de C’s ben geweest met baardgroei. Op mijn 18^e heb ik de enige verstandige voetbalbeslissing genomen. Stoppen. In mijn twintiger jaren liep mijn voetbalcarrière daarentegen wel optimaal en met een uitzonderlijk rendement van 1 op 1. Eén wedstrijd gespeeld, één doelpunt gescoord. Locatie: Vries.  

Verder blijven mijn voetbalprestaties beperkt tot het al vijftien jaar bovenin meedraaien met de Coach van het jaar Bikkelsite.com subleaque (ook dit jaar sta ik alweer 100 punten los van alle leden van VV Bakkeveen die wel kunnen voetballen..) van het dagblad van het Noorden. Daarnaast ben ik hartstochtelijk supporter van het Nederlands elftal (en historisch gezien daarvan afgeleid is iedereen met een normaal voetbalverstand dan automatisch voor Ajax – helaas merk ik dat er in Bakkeveen weinig mensen zijn die dat snappen-  zo, zet ik gelijk in de inleiding van dit stukje de boel al lekker op scherp, kom maar… 😉 ). Bij elke wedstrijd van het Nederlands elftal op een groot eindtoernooi ben ik dan ook volslagen ontoerekeningsvatbaar en met mijn uitzonderlijke stemvolume loop je dan nog wel eens tegen problemen aan… Daarnaast kom ik met datzelfde stemvolume ook dolgraag een bezoek brengen bij onze lokale voetbalhelden van VV Bakkeveen. Ook dan wordt de emotie mij wel eens teveel en kan ik het niet laten om soms kinderachtige en puberale uitingen – met expliciete toestemming van de trainer –  vanaf de lijn te bulderen. Ik hou der so fan! Voetbal is er voor het publiek en ik ben publiek. Om toch enige bijdrage te leveren, maak ik mezelf wijs dat dat soms net de druppel is die VV Bakkeveen over het dode punt kan helpen op weg naar een periodetitel. Ik geloof nog in sprookjes.. 

Daarnaast ben ik er trots op dat ik de laatste 15 jaar geen seconde heb gemist van het veruit het mooiste wat TV te bieden heeft, achtereenvolgens: Sport aan tafel, voetbal aan tafel, voetbal insite, Voetbal International en VI oranje. Leukere en gezelligere TV bestaat in mijn ogen niet. Wat vrouwen hebben met GTST, de Viva, As the World turns  en een waargebeurd verhaal op woensdag (bestaat dat nog?), heb ik met Voetbal International met mijn grote held Johan Derksen. Vaak pak ik dan via Internet ‘Doordekken’ en ‘Beste Johan, waarde hoofdredacteur’ ook nog even mee. 

De ruimte die mij rest in dit veelgelezen dorpsmagazine wou ik besteden aan… 

De voetbalzondag van een willekeurige VV Bakkeveen supporter 

Niks is zo lekker als mooi weer, veel leuke mensen, een vrije zondag, een kleine kater en een thuiswedstrijd van mijn helden van VV Bakkeveen 1. Deze zondag begin ik het liefst op de plaats waar ik de dag daarvoor geëindigd ben. In horecaetablissement Eétcafe de Brink te Bakkeveen. Om op gang te komen begin ik de dag altijd met wat mij betreft één van de meest onderschatte en ondergewaardeerde gerechten van culinair Nederland is: Een boerenomelet bruinbrood met pindasaus. Een ware smaaksensatie! Ik zou een lans willen breken om samen met jullie deze culinaire hoogvlieger op elke landelijke menukaart te krijgen. 

Met een beetje mazzel zitten in dezelfde kroeg nog een paar voetbalteams die ’s ochtends hun sportieve prestatie op de mat hebben mogen leggen, wat de gezelligheid tot extreme hoogte doet stijgen, waarna we met zijn allen af kunnen reizen naar sportpark de Molshoop. Op deze mooie dag stond Bakkeveen- Ureterp op het programma. Heerlijk! Een derby met mooi weer, volle bossen (wat heeft dit er nou mee te maken?) en een vol voetbalcomplex. In de eerste helft werd Bakkeveen weggespeeld en raakte ik in verbale oorlogsvoering met een Ureterp supporter. Laten we deze man de afkorting BTH geven. Waarom? Dat vertel ik niet..  Hij vond het Bakkeveenpubliek en mij in het bijzonder nogal uit de hoogte en wij kregen ros. Terwijl ik met al mijn voetbalinzicht en ervaring het ondefinieerbare gevoel had dat alles goed zou komen, ondanks de belevingsloze rukvertoning van de eerste helft. Wij hadden een troef op de bank. David! Een donderspeech in de pauze en David, gecombineerd met passionele inzet waar Bakkeveen historisch gezien zo bekend om staat deden de wedstrijd volledig kantelen.  Weergaloze doelpunten en Ureterp werd overklast. Helaas was BTH nu in geen velden of wegen te bekennen… 

Deze voetbaldag had een grote bonus. Een zanger werd aangerukt om de feestvreugde tot grote hoogten te doen stijgen.  Zanger Bertus om precies te zijn, met ouderwetse Hollandse hitknijters die gezelligheid in dit mooie Brink dorpje garanderen. Samen met een weergaloos optreden van Lytse Bobbie Hille werd het onvergetelijk. Oh ja, en consumpties.  Ennnn vooral de unieke mensen die bij VV Bakkeveen horen, maken de sfeer uniek waarom iedereen zo graag bij dit dorpje wil horen. Ik wel tenminste.

Tot de volgende maand. 

thevoice@bikkelsite.com

No tags