Bezinning en verloting 

Op het moment van schrijven is het kerst 2011 en uw huiscolumnist is een groot kerstliefhebber. Door een woud van kerststukjes, een pontificale kerstboom die met de piek krom tegen het plafond staat en een tapijt van kerstkaarten heb ik me een weg naar mijn laptop gebaand, nadat ik eerst nog een levensgroot kerststalletje opzij heb geschoven. Om over de tuin nog maar te zwijgen, het lijkt hier wel…, kan ik dat zo zeggen? Een bordeel. Kerst is niet alleen het feest van het kinderke Jezus, opgelegd en geforceerd gezellig doen met familie, warmte voor elkaar, vrede, vrete en het overdadig innemen van alcoholische consumpties, maar ook hét moment voor een stukje introspectie, bezinning, zelfreflectie en dat soort tijdverspilling. Even heerlijk tijd nemen voor de dialoog met je eigen ikje tijdens een verfrissende stoelgang of boswandeling. Terugblik en vooruit kijken. Zo ook voor de ons aller o zo geliefde Voetbal Vereniging Bakkeveen.

2011

2011 was een jaar van hoge dalen en diepe pieken. Gedachten tollen over elkaar heen. Periodekampioen. Het afschuwelijke penaltydrama waarbij de penaltystip net zo goed op 5 meter van het doel had kunnen liggen en de keeper achter het doel had kunnen plaatsnemen want we schoten ze er toch niet in. Het mislukt knokken voor promotie tegen Gomos en een paar maanden later vechten we alweer wanhopig tegen degradatie. Maar 2011 was ook het jaar van de onafgebroken zegereeks van het Tweede, waar ze vooral zelf heel trots op zijn. Ook was er tijd voor elkaar, waarbij de familie VV Bakkeveen zich van de beste kant liet zien. 

2012

In 2012 worden de C-tjes glansrijk kampioen en dat wordt gevierd met een recordhoeveelheid patat, priklimonade en frika(n)dellen. Half februari kan de platte kar voor het Tweede al worden besteld. Het Eerste ontloopt mede door hartstochtelijke aanmoedigingen via de nacompetitie degradatie. Cally speelt op familiedag gewoon weer op zijn karakteristieke wijze luchtgitaar. Ajax wordt gewoon weer kampioen, zoals het hoort, met in de laatste wedstrijd maarliefst 11 basisspelers uit de eigen jeugd. Ten Have moet noodgedwongen emigreren naar Madagaskar nadat er heel terecht een tijdbom in zijn auto is gevonden die na precies 14 seconden afging waarbij hij ternauwernood zijn vege lijf heeft kunnen redden. Het Nederlands elftal speelt gelijk tegen Denemarken. We winnen in de 90+3^e minuut via een klutsgoal op randje buitenspel heel gluiperig, volledig onterecht maar heerlijk op zijn Duits van Duitsland. En we spelen gelijk tegen Portugal in een extreem beladen en hectische wedstrijd met rondvliegende knieholtes, scheurende achillespezen en openliggende enkelbanden. De wedstrijd wordt ontsierd met 5 rode kaarten en maarliefst 16 gele kaarten. Heel verrassend en tot ieders verbazing staat het meisje Robben gewoon weer op, nadat hij door Pepe de tweede ring in is geschopt. Helaas verslikken we ons in de kwartfinales weer tegen Rusland, omdat van de oorspronkelijke basiself nog maar drie spelers (waaronder Joris ‘de sloper’ Mathijsen), speelgerechtigd en/of niet geblesseerd zijn. Dat u het vast even weet. 

Verloting

2012 wordt ook het jaar dat ik voor het eerst in 30 jaar een ferme, fikse rollade win bij de verloting! Dat wordt mijn ultieme geluksmoment van het decennium. Al 30 jaar koop ik een programmaboekje, niet voor de opstelling, niet voor de stand, wie de wedstrijdbal aangeboden heeft kan me ook geen drol schelen (wat doen ze trouwens met al die wedstrijdballen door de jaren heen?! Vast niet gebruiken als trainingsbal, want dat mag niet, want dan heet het wel een trainingsbal, of: deze wedstrijd- en trainingsbal wordt aangeboden door IJzerhandel ‘De Sprinkhaan’, voor al uw ijzer). Het gaat me alleen, louter en uitsluitend maar om de verloting. En wat denkt u? NOOIT wat gewonnen. Elke keer weer smachtend en verwachtingsvol naar het bord kijken, zes keer alle nummers bij langs en zes keer die mensonterende teleurstelling van weer niks. Statistisch onmogelijk, maar nog steeds niks, nada, geen drol. Het lijkt mij zoooooooo heerlijk om dat triomfantelijke gevoel te ervaren dat het nummer wat op jouw boekje staat, wordt omgeroepen, mijn hart een slagje overslaat, en dat ik dan kan brullen: JA IK! Dat ik achter de bar mag om een ferme, fikse handgemaakte slagersrollade in ontvangst mag nemen, een droge worst, een nog half bevroren sneeuwster en als het echt niet anders kan: een fles witte zoete droge zure wijn die niet te zuipen is (nouja, niet te zuipen… glaasje vol en tetteren maar, dan proef je er niks van). Als dat gebeurt, dan is mijn leven compleet, ik beloof dat ik enthousiaster zal zijn dan vele gezinnen die miljoenen krijgen van Rick Brandsteder, Gaston of Winston. Ik wil het daar verder niet over hebben en met alle respect, maar sommige kijken, nadat ze 1,7 miljoen hebben gewonnen alsof ze met het hele gezin naar Schindler’s List zitten te kijken. Dat je denkt, wie ligt er opgebaard? Hoe laat begint de crematie? Je krijgt geen ongeneselijke ziekte, maar 1,7 miljoen!!! Gooi alles er uit! Buikschuivers wil ik zien! door de lucht vliegend servies en videorecorders van vreugde. Slingeren aan de kroonluchter! De man des huizes die voor het eerst in 11 jaar zijn vrouw weer eens spontaan op de bek pakt, dat later buiten beeld wordt vervolgd met geknetter in de echtelijke sponde. Dat willen we zien! Potjandorie nog aan toe! Maar om met Wilfred Genee te spreken: Dit geheel ter zijde. 

Waar had ik het over? O ja. De verloting. Het gaat gebeuren, ik voel het, 2012 wordt mijn jaar, en tegenwoordig is de kans drie keer zo groot, want er staan, speciaal voor mij, tegenwoordig drie nummers op het programmaboekje. Dus drie keer zoveel kans! 

Lieve klupbladlezers, een mooi, sportief, gelukkig, gezegend en bovenal gezond 2012 toegewenst. Hup Bakkeveen! Hup Cruijff! Hup Nederlands elftal en we maken er wat moois van. 

X

thevoice@bikkelsite.com

No tags