Doe maar gek, dan doe je al gewoon genoeg

Soms wordt iemand zomaar, bijvoorbeeld in het literaire kwaliteitsprogramma Lingo, gevraagd wat zijn of haar levensmotto is en vaak hoor je dan: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.

En dan denk ik maar 1 ding:

Zouteloze zak uien, besef je wel wat je zegt?!

Wat je eigenlijk zegt is dat ze later op je begrafenis zeggen als je leven beschouwd wordt: hij was boekhouder van bejaardenhuis Grafzicht van beroep en weet je wat nou zo leuk aan hem was?! Hij deed altijd zo heel normaal en daarmee was hij al gek genoeg. Dus nee, eigenlijk kunnen we niks leuks over hem zeggen. Hij ging altijd zo lekker mee met de flow, hij onderscheidde zich nooit, hij viel niet op, hij zat het leven lekker uit, keek dagelijks naar Waku Waku en toen dat niet meer bestond is hij best wel even in een zwart gat gevallen maar met  Koffietijd, Lingo  en Max geheugentrainer kreeg hij later zijn leven weer aardig op de rails en dat deed hij zo lekker gewoon en daarmee ook best wel gek. En alleen op zaterdag mocht hij bij wijze van uitspatting van zich zelf wat frambozensaus door de yoghurt.

Normaal doen en nooit opvallen is wel lekker veilig, je blijft lekker in die heerlijke veilige comfortzone, je zit je tijd uit en je hoeft nooit bang te zijn dat mensen raar over je praten, want je doet nooit raar.

Maar waar is het leven eigenlijk voor bedoeld? Waarom ben je hier? Waar wil je later op terug kijken? Je moet toch verhalen maken, de wereld beter achter laten dan toen je er op kwam en heel af en toe toch stiekem een beetje buiten de lijntjes kleuren en eens uit de band springen?!

Nu roep ik zeker niet iedereen op om dan morgen gelijk zo smoor als een draaideur naakt met een bos tulpen in je reet luid schreeuwend op een biljart te gaan springen, die tijd heb ik ook wel een beetje gehad. Bovendien ontstaat er dan een nijpend tulpentekort met alle prijsophogende effecten van dien, maar u als slimme Sluswachter lezer begrijpt wat ik bedoel.

Ik heb trouwens geen enkel recht van spreken, ik heb het meest sexy beroep van de wereld:  gemeente-ambtenaar (vroeger toen ik vijf was: opeens weet ik het, ik word gemeente-ambtenaar!), ga deze zomer voor de 8^ste keer naar Mallorca, ben 17 keer naar Terschelling geweest, woon mijn hele leven in Bakkeveen, dus dat is nou niet bepaald living on the edge. Dus deze column is vooral een schop onder mijn eigen kont. Maar af en toe een frivoliteitje moet kunnen, vind ik zelf dan. Een beetje de gekkie uithangen. Anderen denken daar heel anders over, maar dan denk ik weer: Yolo! Zo droom ik mijn hele leven al van een maandelijkse column in het dorpsblad en dat is me toch maar weer mooi gelukt.

Nederland zou er lekker uit zien als iedereen dacht: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Dan zouden we een treurige grijze kleurloze massa creëren.  Geen Johan Cruijff, want die deed juist heel ongewoon. Hij heeft hoogspersoonlijk het voetbal veranderd, waarvan we zoveel collectieve vreugde hebben gehad. Dankzij zijn buitengewone filosofie staat Ajax of 5 jaar gewoon weer met de cup met de grote oren op het Leidseplein. Gewoon dankzij een stukje out of the box denken en vertrouwen in je eigen unieke visie. Niet denken in problemen maar in mogelijkheden. We hadden dan ook geen Bassie en Adriaan gehad (want als Bassie zo normaal was had hij heus geen rode neus opgezet), geen Geer en Goor, geen Dodo festival, geen Geert Wilders (daar had ik wel mee kunnen leven trouwens), kortom geen mensen die het leven kleur geven.

Want, zeg nou zelf, welk levensverhaal lees je nou liever?

–          De biografie van Zlatan Ibrahimovic, over zijn wilde nachten en idiote voetbalavonturen in de sloppenwijken van Malmö, Amsterdam, Barcelona, Milaan en Turijn, of:

–          De biografie van Wout Brama met zijn dagboek over 15 jaar voetballen met de punt naar achter in  Enschede en de winterse belevenissen met vrouw en kinderen op de kerstmarkt in Oldenburg (Een citaat van het hoogtepunt van de biografie: ‘ ik zal het nooit vergeten want opeens toen stonden we vlak over de grens op weg naar Oldenburg plotsklaps zonder benzine en gelachen dat we hebben nadat ik eerst mijn vrouw tot op het bot had uitgekafferd. Hahahaahah!’ )

Dat bedoel ik! Zlatan heeft een bestseller met honderd duizenden verkochte exemplaren en Woutje heeft alleen een boek aan zijn ouders kunnen verslijten die het met rode oortjes hebben gelezen. Zlatan heeft gewoon gedaan waar hij zin in heeft en lol gemaakt. Ontzettend veel lol, waar hij nog vaak met een glimlach aan terug zal denken.

Weet je wat ik nou superchill zou vinden?

Gooi alle remmetjes een beetje los en doe nou gewoon eens 1 maand waar je echt zin in hebt en mail me je bevindingen. Ik kan alles zeggen want de tips uit mijn vorige columns werden collectief volledig in de wind geslagen. Je kan nou toch niet bepaald zeggen dat er ondanks mijn vlammende betoog van een jaar geleden in de Bakkeveense kroeg en kantine niet meer op mobieltjes wordt gevingerd. En ik heb afgelopen maand toch zeker 50 keer een ‘ <3’  zien staan op Facebook. Misschien is het allemaal maar beter ook. Als  iedereen echt ongeremd zou doen waar hij of zij zin in heeft weet ik zeker dat lang niet alle op het oog mooie relaties deze uitdaging zouden doorstaan en dat moet je met deze vastzittende huizenmarkt zeker niet hebben.

Maar wat ik eigenlijk bedoel. Doe binnen de bandbreedtes van je eventuele relatie, de wetgeving en de primaire fatsoensnomen gewoon eens wat je zelf wilt. Gedraag je hoe je zelf wilt. Zin om als aardbei verkleed eens door het dorp te fietsen? Doe het! Heb je een beetje geld over? Niet denken ‘ ja maar… ‘ Maar boeken dat lange weekend Barcelona!  Laat je niet continu proppen in het keurslijf van het veel te strakke sociale corset. Denk niet de hele tijd wat anderen van je vinden, want mijn ervaring is dat al die anderen het veel te druk met zichzelf hebben en het geen reet kan schelen wat je doet. Nouja, als je vooral je hoofd maar niet te veel boven het maaiveld uitsteekt. En als ze je een lul vinden, prima toch?! Als je dit een absolute onzinnige papierverspillende puberale zaadcolumn vindt. Geen enkel probleem! Sla het volgende maand gewoon over en excuses voor het ongemak. Als ze niks van je vinden, dat is pas treurig.

Kortom: Doe eens gek, dan doe je al gewoon genoeg.

We spreken elkaar volgende maand.

Lfs, The Voice of Bakkeveen

No tags