Geachte heer, mevrouw, 

Mijn naam is Felix de Lange en ik ben 22 jaar en dolgraag wil ik een keer met een lief meisje zoenen. Nog liever zou ik een vaste relatie opstarten. Er is echter één belemmering en dat is mijn gebit. Sinds ik mij kan herinneren heb ik een afschuwelijke angst voor de tandarts, ik gruwel van die vent. Wie wordt er nou tandarts? vroeg ik mij af. Iedereen heeft dan toch een hekel aan je?

Toen ik vroeger naar de tandarts ging krijste ik de hele praktijk al bijelkaar, toen de tandarts alleen nog maar zijn mondkapje op deed. Nachten van te voren deed ik al geen oog dicht, ik zag er zelfs tegenop om oud te worden omdat ik dan zeker nog 140! keer gemarteld zou moeten worden. Erg hè? Badend in het zweet werd ik al wakker van dat idee. Ik weet niet waar die angst vandaan komt, want in bijvoorbeeld voetbal ben ik toch zeker geen mietje te noemen. 

Sinds mijn achttiende woon ik op mijzelf en ben ik niet meer naar de tandarts geweest en inmiddels is dat op zijn zachtst gezegd ook wel aan mijn gebit te zien. Soms ga ik ook wel op stap en totdat ik mijn mond open doe is er niks aan de hand. Ik ben verder zeker geen lelijke jongen, maar zodra ik mijn mond open doe is het mis. Daar knappen meisjes op af. Ik heb nog nooit gezoend en dat wil ik erg graag, maar ik denk dat meisjes het niet zien zitten om met hun tong in zo’n grafkelder om te roeren. Ook schijn ik uit mijn mond te ruiken, maar zelf ruik ik dat niet zo.  

Omdat ik toch wel erg graag een keer met een meisje wil zoenen, wil ik toch dat er wat aan mijn gebit laten doen, maar ik poep al in mijn broek bij het idee. Maar nooit een meisje zoenen kan ook niet. Wat moet er allemaal wel niet gebeuren om weer wat van mijn gebit te laten maken? Het liefst zou ik onder volledige narcose gaan, en met een stralend gebit weer ontwaken. Bij wie moet ik wezen?

Kunt u mij raad geven? 

Met vriendelijke groet,

Felix de Lange

Beste Felix,

Bedank voor je mail. Ik kan me voorstellen dat dit een groot probleem voor je is. Angst heeft ook de neiging om steeds groter te worden doordat je (onbewust) allerlei dingen in je hoofd gaat halen, gaat uitstellen etc. In mijn praktijk behandel ik veel mensen met heftige angstklachten, en ook regelmatig mensen die angst hebben voor de tandarts. Mijn ervaring is dat je angst in de meeste gevallen hanteerbaar kunt maken. Daarnaast is er natuurlijk ook de mogelijkheid om in combinatie met therapie op zoek te gaan naar een tandarts waar je vertrouwen in hebt en die - eventueel als onderdeel van de therapie - in een rustig tempo wil meewerken om je van je angst af te helpen. (Want ook al wordt je gebit onder volledige narcose gesaneerd, dan nog moet je het bijhouden om mooi gebit te houden).

Wellicht is het goed als we eens afspreken voor een kennismakingsgesprek, zodat we wat dieper kunnen ingaan op je angst en wat je innerlijk doet waardoor die angst nog steeds voortbestaat.

Je kunt op werkdagen van 08.30 tot 20.00 contact met ons opnemen voor het maken van een afspraak. Als je mij persoonlijk telefonisch wilt spreken, kun je het beste tussen 17.30 en 19.00 bellen (078 - 61 61 xxx). Mijn assistent weet ook altijd wanneer ik overdag telefonisch te bereiken ben, of je kunt je nummer mailen dan bel ik je terug.

Met vriendelijke groet,


Jos van Leeuwen
hypno-psychotherapeut


Praktijk voor Hypnotherapie & Personal Coaching
www.praktijkvoorhypnotherapie.nl
email: phpcxx@planet.nl

Amazone 4
3315 WG  Dordrecht
Tel. (078)  61 61 xxx
Fax. (078) 61 66 xxx

Erkend door de NBVH / RING / AGBZ
(vergoeding door diverse verzekeraars)

Geachte heer Van Leeuwen, 

Hartelijk dank voor uw mail. U moet weten dat ik voor mezelf al een ontzettend grote stap heb gezet, door u te mailen. Gedreven door mijn angst heb ik vele jaren heb ik in een soort ontkenningsfase gezeten dat ik een tandarts nodig heb. Als ik bijvoorbeeld een tandarts op TV zie begin ik al enorm te zweten en drukte ik onmiddellijk de TV uit. Ik wou er op geen enkele wijze mee geconfronteerd worden. Niet normaal toch? 

Maarja…. Je moet toch een keuze maken, of je hele leven zonder zoenen enzo door zien te komen of een keer alle moed verzamelen en voorzichtig aan het idee beginnen te wennen dat er vroeg of laat niet te ontkomen valt aan een confrontatie met de tandarts. Ik ben er heel erg mee bezig de laatste tijd. Naast dat ik nog niet gezoend heb, wordt het eten van bijvoorbeeld een iets harder broodje ook een kwelling. Als ik dat niet heel voorzichtig doe, ben ik bang dat mijn hele gebit er in blijft staan en dat is toch wel heel erg. 

Voor dat ik de grote stap zet om naar u toe te komen (het is een heel eind rijden), kunt u me iets meer vertellen? Hypnose spreekt mij aan, ik probeer daar de laatste tijd meer over te weten te komen. Wat bedoelt u precies met het ‘hanteerbaar maken van de angst’ want daar zie ik in mijn geval toch wel een groot probleem. Het is niet zomaar een klein angstje.  

Graag uw reactie. 

Groeten, 

Felix de Lange

Beste Felix,

Angst heeft vaak de neiging je te overdonderderen, automatische reacties in je op te roepen om de angst te vermijden, en angst kan je soms helemaal verlammen. Een belangrijke stap in het aanpakken van je angst is het 'hanteerbaar maken'. Daarmee bedoel ik dat de angst er nog wel is, maar dat het je niet helemaal verlamd. Dat de angst er is en dat je daarnaast de mogelijkheid gaat krijgen om er iets mee te doen. Kortom ik denk dat het een goed doel zou zijn om te werken aan je angst zodat deze je niet langer in zijn totaliteit verlamd, maar dat je bijvoorbeeld ontdekt dat je mét een angstig gevoel toch stappen kunt zetten richting het mooi maken van je gebit.
Daarbij lijkt het me belangrijk dat we in een rustig tempo werken, zodat je alleen die stappen gaat zetten waarvan jij het gevoel hebt dat ze goed te doen zijn. Dat betekent dat we eerst zullen werken aan het verminderen van angst en spanning in het algemeen, en pas als je het gevoel hebt dat je er aan toe bent de stap zetten richting de tandarts (en dan ook in die mate dat het voor je te doen is).

Met vriendelijke groet,


Jos van Leeuwen