29
The Voice of Bakkeveen: de brand in mobiel internet op vakantieparadijzen
1 reactie | Posted by Frank in Voice of VV Bakkeveen (column)
Omdat ik er leuke dingen over heb gehoord ben ik afgelopen zomer een keer naar Mallorca geweest. Helaas kunnen lang niet alle verhalen de openbaarheid verdragen, maar wat ik wel kan zeggen: Ik heb daar gehuild van het lachen, het plezier en de pret! Intens genoten van de omgeving, het weer, de sportschool, het klooster en de fristi.
Voor een belangrijk deel kwam de ultieme ontspanning door een vrij eenvoudige afspraak die ik met mezelf had gemaakt. Helaas een afspraak die 99,999 % niet met zich zelf heeft gemaakt (geef maar toe, lief lezertje): internet uit op de telefoon en fuck de WiFi! Heel eenvoudig, je knalt de roaming en wifi uit en je smijt de telefoon in een hoek van de hotelkamer. Makkelijk he?!
Heerlijk! Wat een rust en ontspanning geeft dat zeg! En wat hou je ongelofelijk veel meer tijd en energie over voor waar je daadwerkelijk op vakantie gaat: 120% focus op pret!!! Lol!! Lachen met jezelf en de mensen om je heen! Plezier!! 12 dagen en nachten intens genieten van de hemel op aarde in de speeltuin van het leven. Ontspanning zonder continue troosteloze afleiding! Dit gun ik echt iedereen.
Vakantie zou de mooiste tijd van het jaar moeten zijn toch? Iets waar je je het hele jaar voor leeft, werkt en op verheugd? Zo is het toch?! Blijkbaar niet. Want hoe haal je het dan in je hoofd, om tijdens deze kostbare, doldwaze onvergetelijke pretweek die nooit meer terug komt uren en uren weg te gooien door in openbare ruimten intens gefocust te vingeren op een mobiele telefoon terwijl je in een groep zit te eten, in de kroeg of disco staat of op de boulevard zit? Doe dat lekker als je zit te schijten. Of helemaal niet. Want van het doen van een grote bah kan je in sommige gevallen ook intens genieten. Op dag 11 van de vakantie niet meer, maar dat geheel terzijde.
Vol verbijstering, medelijden en afschuw viel mij de eerste dagen in restaurants en op terrassen op dat er hele groepen tijden lang met het hoofd gebogen op een telefoon zaten te kijken en te vingeren met daarbij een gezichtsuitdrukking of ze die dag net zes crematies hadden bezocht en daarna Schindlers list nog even hebben bekeken, inclusief aftiteling. Dan ben je op vakantie! Hallo! Prettijd! En er kon geen lachje van af, dus waarschijnlijk stuurden ze en ontvingen ze alleen zaaddodende saaie kutberichten doordrenkt met van die afschuwelijke, nikszeggende, kinderachtige emotistront. Ik heb een hekel aan kinderachtig . En wat zouden ze dan sturen? Humorloze luchtverplaatsing want zolang je op die telefoon zit te gluren maak je niks mee! Waar moet je het over hebben als je de hele dag op je telefoon zit? Het leven speelt zich echt niet af op een telefoon. Daar worden geen herinneringen gemaakt. Dus wat moet je dan vertellen? Leuke dag gehad? Ja heerlijk ge-WhatsAppt! Nog een excursie gedaan? Ja, 7 keer mijn beltegoed verhoogt. Terwijl ik inmiddels de ongekroonde telefoonloze excusiekoning van El arenal ben. Stond ik op Mallorca Open Air (MOA) met mijn moves te shinen, had ik dorst in cola light, even naar de munten, stond een meisje naast me op dat ding te gluren: ik zei: wat stuur je nu voor bericht? Ze liet zien: ik sta in de rij voor de munten. Echt waar. Dat bericht hadden haar thuisblijvers in Nederland absoluut niet willen missen!
Wat ik echt van het gebruik van mobiele telefoons op vakantie vind? Verbijsterend! Onbeschoft! volslagen minachting voor je gezelschap (is de telefoon leuker dan het gezelschap?), minachting voor de omgeving, minachting voor vakantie en als ik met een mitrailleur op mijn hoofd echt heel eerlijk moet zijn: minachting voor je leven. Het is me dan ook lekker makkelijk, je weet even niet wat je moet zeggen. In plaats van lol te maken verstop je je in je telefoon. Je vakantiegenoot ziet dat en in plaats van die telefoon kapot te gooien op de plavuizen kijkt die dan ook maar dwangmatig op de telefoon, vakantiegenoot drie neemt dit triest waar, probeert nog wat te zeggen, niemand reageert, ook maar op dat Facebook naar die schijtberichten kijken in plaats van twee telefoons in de spoelbak te dompelen. Nummer 4 ziet dit vol afschuw aan… U snapt het, slimme lezer.. In plaats van genieten met de mensen en omgeving om je heen zit een hele groep stilzwijgend onafgebroken 16 minuten op dat kutding te gluren, totdat een ober, een Frank, of een propper het groepje komt storen in deze belangwekkende activiteit.
In plaats van op Pokemon’s te jagen, was ik de eerste anderhalve dag bezig met het spotten van groepen van minimaal 4 personen die allemaal tegelijk met een bek als een druiprek op de telefoon zaten te vingeren. Als ik voor elke groep een euro had gekregen, was ik met winst van Mallorca gekomen. Ik heb op de eerste avond zelfs drie keer full house gehad, 4 tafels die gegroepeerd stonden, zaten 16 personen tegelijk op de telefoon te vingeren. Toen kwam ik er achter: er is 1 ding nog dommer dan op een telefoon vingeren in openbare ruimten, dat is je ergeren aan mensen die op een telefoon zitten te vingeren in openbare ruimten. Toen heb ik het losgelaten en dacht, dit schrijf ik later wel van me af. Dames en heren: hierbij!
Ik denk dat als je een willekeurige groep voor de vakantie zou vragen: je moet kiezen, wat heb je liever? WiFi op de hotelkamer, maar dan geen balkon en uitzicht op een blinde muur of de mooiste kamer van het hotel met groot balkon en uitzicht op de boulevard en het strand zonder WiFi in het hotel. 90% kiest voor optie A.
Ik heb op de eerste dag op vakantie, toen ik even quality time had met mezelf op het balkon even heerlijk gefantaseerd. Ik kan over van alles geweldig goed fantaseren met alle gevolgen van dien, maar toen dacht ik aan het volgende: stel, er is hier in de buurt een knop en als je daar op drukt, schakel je elke vorm van mobiel internet uit. De 4G/3G en voor de zekerheid ook de 2G en 1G zendmasten gaan voor een maand in rook op en alle WIFI zenders krijgen kortsluiting. Ik hoef geen seconde na te denken: met een ferme hengst druk ik voor ieders bestwil op die genotsknop. Ik ben zo benieuwd, wat gaat er dan gebeuren: Blinde paniek, huilende mensen op straat, een overbelaste kindertelefoon, suïcidale neigingen, ongeloof, geschreeuw en gevloek, rijen bij de vakantiepsycholoog, wat moet je nu doen met je tijd en elkaar? Maar ik denk na een dag of drie dolgelukkige mensen. Van pure armoe gaan mensen nu verzamelen in de kroeg, tegen elkaar praten, dansen en lol maken met elkaar. Iedereen lacht! Iedereen is nog gelukkiger! Vreugdedansjes op de boulevard! Kampvuren op het strand ontstaan en mensen en gitaren die mooie verhalen vertellen, liefdes ontstaan in het echt….. Ruw word ik opgeschrikt uit deze droom. Ik hoor een vloek. Ik kijk even op, er struikelt iemand die al vingerend op de telefoon over de boulevard liep. De telefoon viel op straat. Stuk. De keukenrol is niet aan te slepen. Wat is het leven toch mooi!
Het argument om de telefoon niet in de hoek te smijten: Maar ik moet bereikbaar zijn! Donder op! Welnee! De grootste onzin die bestaat. Ik ben vorige eeuw nog op vakantie geweest dat er op elke honderd meter vier telefooncellen de boulevard opsierden en alle telefoons nog snoeren hadden. Twee keer per vakantie in de rij voor de telefooncel en Mammie even bellen met de mededeling dat tegen elke verwachting in er nog leven in haar favoriete zoontje zat. Als Mammie maar weet dat het goed met je gaat, is de rest niet belangrijk. En als je na de vakantie weer huilend thuis kwam, bleek de aarde gewoon nog te draaien. Dus wat nou: ik moet bereikbaar zijn! Voor wat? Voor wie? Zonder internet kan je nog steeds af en toe een SMS’je sturen of hetgeen doen waar de telefoon vroeger ooit voor was bedoeld: een spraakgesprek met woorden enzo. Weet je wat heerlijk is op vakantie? Helemaal los komen van thuis. En dat lukt niet als je netto 4 uur per dag poepberichten verstuurd of die humorloze schijtberichten op Facebook volgt. En vroeger lukte het iedereen fenomenale vakanties te beleven zonder telefoons. Niet meer voor te stellen he?!
Ik stel het volgende voor en ik kraam nooit onzin uit. Dus let op, dit wordt een win-win situatie. Vooral voor jezelf, maar ook voor al je vriendjes en vriendinnetjes! Leer onderstaande tekst woord voor woord uit je hoofd, want dit is wat je voor de volgende vakantie zegt tegen al je vriendjes, vriendinnetjes en familie:
Ik doe op mijn vakantie mijn telefoon uit want ik wil verdomme pret maken! En niet te zuinig ook! Daarvoor ben ik hier op aarde. Ik reageer niet op die fantasieloze schijtberichten van jullie. Ik vertel niet wat ik elke dag van minuut tot minuut doe. We gaan het helemaal anders doen. Ik ga lol maken, en let op: gigantisch veel lol! Want daar heb ik tijd voor als ik niet de hele dag met jullie zit te vingeren. Dat kost me verdomme netto 2 volle kostbare vakantiedagen en daar doe ik in oktober een moord voor. En na de vakantie, een dag of 11 na de vakantie graag, want ik moet eerst 7 volle etmalen bijkomen van alle pret die ik heb beleefd en daarna moet ik alles nog verwerken. Maar dan wordt het mooi en de beloning zal zoet zijn. Geen berichten, maar in ruil daarvoor gaan we na de vakantie een oergezellige avond bijpraten! Als het moet drie avonden. En je zal niet weten wat je hoort! Want ik ga me toch een ongure pret maken! Mensonterend. Dan hakken we op die avond een treetje cola zero weg en dan hebben we het er even over. Ik zou notitieblok meenemen, want je moet echt aantekeningen maken. En trouwens, niet alleen cola zero, maar ook chips, zoutjes, droge worst, muntthee, boerderijdrop en blauwe M&M’s. Nou, wat vind je er van? Dus meer pret, meer gezelligheid. Daar kan je niet op tegen zijn? Want bijpraten heeft geen zin als ik alles al van minuut tot minuut bericht.
Dus dat.
Liefs,
Jullie bloedeigen Voice of Bakkeveen
Ps. wat moet een omgekeerde smiley in godsnaam uitbeelden? Stiekem benieuwd. Graag reactie in de comments. Ik gok: Epke Zonderland die uit de rekstok lazert.
1 reactie for The Voice of Bakkeveen: de brand in mobiel internet op vakantieparadijzen
Thea | 9 september 2016 at 19:26
<< The Voice of Bakkeveen – de geboorte van een Oudejaarsconference
Halleluja, ik doe mee!