In de periode van 7 tot 15 oktober werd ik geconfronteerd met 14 gemiste oproepen! Ik word nergens zo zenuwachtig en nerveus van dan dat ik gebeld word. Ik heb daar ook een oplossing voor. Ik neem gewoon niet op. Nooit niet. Gewoon keihard ontkennen dat je gebeld bent. Ik ga liever naar de tandarts voor een wortelkanaalbehandeling zonder verdoving, dan dat ik de telefoon op neem. Is dat vreemd? Ik vind het nog minder ongemakkelijk om op vrijdagochtend 10:45 naar een crematie van een wildvreemde te gaan en daar een broodje rosbief op te vreten dan dat ik de telefoon op neem van een onbekende.  Laat staan dat ik de Voicemail ga luisteren.

Aan één ding heb ik nog meer een hekel en dat is vrijwillig iemand opbellen. En dat weten mijn grote helden Alex en Marlon ook. Ik zou ze nooit bellen. En als ik ze bel, dan schrikken ze zich ook de tering. Dan bellen ze ook onmiddellijk terug.  Als ik bel kan dat namelijk maar twee dingen betekenen. Of ik verkeer in acuut levensgevaar (maar blijkbaar nog wel in staat om te bellen), of ik ben volslagen in de war en heb volledige kortsluiting en sta op zaterdagmiddag midden in een tuincentrum naakt een kerstboom (met kluit) te knuffelen. In 2016 heb ik Alex en Marlon gelukkig maar 1 keer hoeven te bellen. Jaja, uw huiscolumnist is niet 24/7 het toonbeeld van geestelijke stabiliteit. Gelukkig niet.

Maar uiteindelijk lekte het toch uit door wie ik gebeld ben en met welk doel. Na een uitwedstrijd van Bakkeveen kwam het Eerste terug in de kroeg. Ik raakte daar in een uitermate vrolijk en optimistisch gesprek met Jacobus (Jacobus en ik kunnen als we een buitje hebben allebei enorm enthousiaste blije geitjes zijn). Hij gaf aan dat Nathan van Nieuwjaarsfeestbakkeveen mij vergeefs had geprobeerd te bellen met als doel mij te porren om een Oudejaarsconference te laten doen op 31 december in de feesttent in Bakkeveen. Na dit indirect overgebrachte verzoek begon ik te zweten. Mijn tactiek, de beslissing voor me uit proberen te schuiven en hopen dat het overwaait.

Een week later hebben Jacobus en ik gezamenlijk aan elkaar voorgesteld om dit idee eens verder te bespreken in een ontspannen setting (bijvoorbeeld bij mij thuis), onder het genot van een literpak fristi en een grote kan verse muntthee. Zo gezegd, zo gedaan. Jacobus en ik kennen elkaar wel, maar niet verschrikkelijk goed. We lopen niet de vloer bij elkaar plat. Maar tijdens die avond ontstond er toch een wonderlijke platonische klik. We wakkerden het enthousiasme in elkaar op tot grote hoogte. De creatieve diarree sproeiden we over elkaar heen. Er ontstond synergie. De meest wilde ideeën buitelden van dolle vreugde over elkaar heen.  We waren het ook zo heerlijk de hele tijd met elkaar eens. Dit zou best leuk kunnen worden!

Alleen Jacobus en ik hebben nog 1 gezamenlijke grote onzekerheid en twijfel. We worden allebei soms ontzettend moe van onszelf en wordt de rest van het dorp nou langzamerhand niet ontzettend moe van ons? Hoe zit het met de Pfeifferfactor die we uitstralen? Jacobus wordt veel gevraagd om met een aanstekelijk enthousiasme en een onaflatende energie, positiviteit en blijheid schitterende avonden aan elkaar te praten in het dorp. Denk aan Dodo, Survival en de Bakkeveensterjonne. Maar ik (Frank) wordt daar ontzettend blij van! Ik bewonder zijn enthousiasme en levensvreugde grenzeloos en kan hier maar geen genoeg van krijgen.

Ik word ook vet moe van mezelf, met mijn berichtendiarree op Facebook, mijn regelmatig verschijnende column en soms mijn optredens in Zwolle of Amsterdam (en de digitale verslaglegging daarvan op Youtube). Heeft men daar niet strontpoepgenoeg van?

Maar zoals gezegd, het leven is mooi, we hebben echt in een paar uur tijd en 14 verse muntthees echt mooie plannen gemaakt. Waarom zouden we dit niet doen? Mensen die er geen zin in hebben komen toch lekker niet?! Wij hebben in een paar avonden voorbereiding al zoveel lol en vreugde en  als de mensen die wel komen maar 10% van de lol hebben die wij in de voorbereiding hebben meekrijgen, dan is ons doel al meer dan geslaagd!

Het waren altijd hele mooie blije uren als Jacobus en ik en vaak ook Patrick, Angela, Nathan, Jelte en Dylan bijelkaar waren om de plannen verder te bespreken en uit te werken.

Wat gaan we doen?

Wat ik sowieso niet zou willen is dat ik onafgebroken ruim een uur mijn tekst met hier en daar een grapje over de bezoeker uit zou storten. Het moest niet standaard worden, want standaard is saai en stom. Ik had 1 simpele voorwaarde. Jacobus moest mee doen en het zou een dynamisch, vrolijk afwisselend geheel moeten worden. Dus een goede lekkere vrolijke opening, veel afwisseling, acts en beelden, het publiek moet niet in slaap vallen, dus daar is ook in voorzien. Het is zonde om nu veel te vertellen, maar het is ook zonde om niks te vertellen.

Wat ons opvalt in 2016 dat iedereen op socialmedia laat zien hoe leuk het leven wel niet is! I love my life! Maar vaak is het kijken naar het groeien van je eigen teennagels boeiender. Het dieptepunt hierin zijn de Vlogs die gemaakt worden door Jan en alleman. Een bekende Vlogger is Enzo Knol. Die maakt het ook het bontst. Frank is Enzo Knol.

Daarnaast was wat ons betreft de man van het jaar in 2016 De Ierse Supporter. Veel zullen zich de fenomenale filmpjes nog wel kunnen herinneren van de Ieren die de politie vrolijk toezingen, een baby in een trein een heel lief slaapliedje toezingen en een serenade voor een best wel mooie vrouw. De Ieren gooiden tijdens het EK niet met bommen, maar strooiden met liefde. De echte levenskunstenaars. Niet op social media maar in het echte leven. Wat een goddelijke verademing! Jacobus is De Ierse supporter.

Uiteraard gaan we het jaar op verschillende wijze doornemen. Aan de hand van tekst met grappen, films, acts over dingen uit Bakkeveen, ons leven, Nederland en de wereld en aan de hand van iets met het publiek en aan de hand van iets wat nu al het hoogtepunt van de avond gaat worden: De rap van Jacobus. Yooooo! En meerrrrrrrrr!

Genoeg getikt. Lijkt het je niet heel leuk om het einde van het jaar vrolijk en lachend uit te zitten met je eigen dorpsgenoten in de feesttent in plaats van thuis? Het lijkt ons fantastisch dat je erbij bent!!!. Voor het geld hoef je het niet te laten, want we doen het helemaal gratis! Omdat wij het leuk vinden!

Dus kom 31 december uiterlijk om 22:00 in de feesttent! Na 22:10 kunt u niet meer binnen komen, omdat het erg vervelend is als er gedurende de Conference steeds mensen binnen komen.

Dus tot 31 december 2016, om 22:00 in de feesttent!

ER ZIJN VOLDOENDE STOELEN DUS DAAR HOEFT U NIET MEE TE ZITTEN

Liefs en kusjes,

De mannetjes van de Oudejaarsconference.

Bakkeveen, column, humor, lachen, voetbal