Laat ik gewoon deze extra lange Voice of VV Bakkeveen beginnen met een voor sommige mensen triest bericht (zo hoort mijn mammie van sommige voor mij wildvreemde mensen dat ze dit een leuke rubriek vinden) en voor sommige mensen met een fantastisch bericht beginnen (zo hoor ik ook dat enkele mensen deze rubriek onbegrijpelijk en soms een tikkeltje ordinair vinden). Dit is de laatste Voice of VV Bakkeveen. Ooit heb ik de opdracht gekregen van de zeergewaardeerde voorzitter van VV Bakkeveen om maandelijks – met als proeftijd een jaarcontractje – een column te schrijven over iets met voetbal bij Bakkeveen. Ik heb dat met zoveel ontzettend plezier gedaan, 13 stuks om precies te zijn, wat heb ik hier al tikkenderwijs schuddebuikend van de pret achter mijn laptop gezeten hahahaha, alleen mijn onderwerpjes zijn nu op.

Het lukt niet meer, zonder mensen te beschadigen, om elke maand een column te schrijven over iets met voetbal met Bakkeveen. Ik zit niet op voetbal, ik kan er geen reet van, dus ik weet er te weinig van af. Wie ben ik die op zijn 22^e nog in de B’s zat (met als bijnaam Frank Bank) om allerlei dingen te roepen over voetbal. De scheidsrechter heeft er van langs gekregen, het juichen is in het belachelijke getrokken , het tweede is behandeld, de familiedag heeft aandacht gehad,  de belevenissen bij voetbaltournooien hebben hun plaats gehad, Noek de Vinger heeft een integer en realistisch potret gekregen en zelfs de verloting en roze voetbalschoenen zijn aan de orde geweest. Om nog maar te zwijgen over een typisch voetbalonderwerp als: Het dodo festival.  Het boek is uit, de batterij is leeg, de koek is op, het lukt niet meer. Wat zou er dan nog over blijven? De belevenissen van een eenzame slechtgekalkte middenstip bij een streekderby? de voordelen van een korte corner ten opzichte van een lange? (altijd een lange!) Wat voor bruintint heeft de perfecte voetbalkantine gehaktbal? Waarom is het in 35 jaar nog nooit gelukt om duurzaam gras te laten groeien op het trainingsveld? Hoe lang is een parkeermeter?

 En wat me nog het meest fascineert, waarom mag er bij een vrije trap op precies 9 meter en 15 centimer pas een speler staan, sierlijk en charmant met zijn handen voor de puddingbuks. Waarom niet gewoon op 10 meter? Waarom niet op 5 meter? Zijn er zware onderhandelingen aan te pas gekomen om te komen tot deze afstand onder het genot van een ferme slagersgehaktbal met mayo (Oliehoorn!), dood bier en borrelnootjes met daaraan gehecht minimaal 18 verschillende DNA sporen van urine?

Notulen Fifacongres in Geneve, Agenda-onderdeel 3g, de afstand van het muurtje bij een vrije trap:

Fifa bobo A (vanaf nu aangeduid met A): Ik vind 10 meter een alleszins redelijke afstand! Fifa bobo B (vanaf nu aangeduid met B): Te ver, ik vind 8 meter! A: Heus niet te ver, ik ga tot 9,5 meter, maar geen centimeter dichterbij. B: Dan loop ik nu de kamer uit, want dit slaat nergens op, laatste bod: 9 meter. A: Loop dan maar weg, bitch, ik ga tot 9 meter 25, maar dan ook geen millimeter dichterbij. B: Dit hoef ik niet te pikken, naarling dat je bent, 9 meter 10 en anders ga ik je ontvrienden op facebook. A: 9 meter 15 take it or leave it en anders ga ik tegen iedereen vertellen wat je hier allemaal achter het kopieerapparaat met de secretaresse hebt uitgespookt, het was nog een lelijk wijf ook. B: Hier kan ik eigenlijk niet mee thuiskomen maar omdat jij het bent en omdat ik geen ruzie wil hebben over een centimeter, doe dan maar onder protest 9m15. A: We hebben een deal! B. we hebben een deal! A: Grouphug! En sinds deze wonderlijke vergadering moet elke scheidsrechter bij elke vrije trap precies 9 meter 15 uitmeten (hoe doe je dat eigenlijk?).

U hoort het al. Dit gaat niet nog 10 keer lukken en wat vind ik dat jammerdebammer! Misschien vind ik het wel zo jammer dat ik voorzichtig over een alternatief ga nadenken, zoals:  The voice of VV Bakkeveen en kan iemand anders met meer inside information de VV column overnemen.

Geen voetbalgerelateerde onzin meer van mijn hand, maar vrolijke onzin in het algemeen. Zoals een live foto-tekstverslag van het bakken van een ei, absurde correspondentie met bedrijven en allerlei andere oprispende onzin en meningen over actualiteiten. Ook nog wel eens iets over voetbal, Bakkeveen of zelfs voetbal uit Bakkeveen zodra de gelegenheid zich maar voor doet maar ook allerlei andere onderwerpen. En als de nood aan de man komt, put ik uit het rijke archief van de Bikkelsite, waarvan ik zeker weet dat 90% van de klupbladlezers dit nog nooit gezien heeft en de andere 8% het alweer lang vergeten is. 2% zal het nog wel weten, duhhh jammer dan (check: 90+8+2=100).

Rest mij nog het Tweede van harte te feliciteren met het behaalde kampioenschap. Vanaf deze plaats een driewerf hoera voor de prestaties van deze godenzonen! Hoera! Hoera! Hoera! In mijn vorige column kon ik niks anders dan een vrij negatief stukje schrijven over een wedstrijd die ik in een goede geestelijke gezondheid heb gezien en dat was *** met kwarktaart. Maar enkele weken later op een mooie zondag in mei werd ik als vanzelf naar het voetbalveld getrokken, waarom weet ik niet,  ik was het niet van plan, maar het gevoel was sterker dan ikzelf, ik kon niet anders, mijn fiets stuurde als vanzelf naar sportpark de Molshoop. Ik wist niet wat ik daar zag, sprankelend voetbal in, wat later bleek, de kampioenswedstrijd. Gewonnen. Zo blij dat ik dat gezien heb, om het beeld van de vorige dramawedstrijd uit te wissen. Ik voelde dat er wat gaande was. 5 uur na de wedstrijd was Bakkeveen kampioen! Omdat een andere ploeg 5 uur na onze wedstrijd niet deed wat het moest doen. Twee feestweekenden is het hele tweede terecht naar de klote gegaan om dit te vieren! Schitterende prestatie. Chapeau!

Tot slot wil ik dolgraag Trainertje bedankten en dat doe ik dan ook. Trainertje: Bedankt dat jij 5 jaar ons mooie dorp hebt willen verrijken met jouw inspirerende aanwezigheid en deskundigheid, de goede gesprekken die ik met jou heb mogen voeren ondanks dat ik 5 dagen ouder ben. Ook bedankt voor jouw expliciete toestemming naar mij toe om mij gewoon langs de kant naar hartelust te laten krijsen. (Het eerste wat je over me zei was: Wie is die dorpsidioot achter de dug out? Zoals wel vaker de afgelopen 20 jaar moesten Alex en Marlon alles voor mij weer goed praten. Zij hebben moeten uitleggen dat die luidkrijsende gekke dorpsidioot achter de dug out in zijn hart wel een goede jongen was met afgezet tegen de gemiddelde dorpsidioot wel een redelijk verstand, heus wel!) Ik mocht krijgen wat ik wil en dat waren vaak niet de meest zinvolle aanwijzingen: als de keeper van de tegenstander de bal ving HANDS en Noekie, Noekie stop een vinger in zijn bips! Als de verdediger de bal had: zelf! Roadrunner geluiden en dat soort onzin. Het is dan misschien geen gele kaart, maar op zijn minst een ansichtkaart. En dit waren dan alleen nog maar de publicabele teksten. Trainertje bedankt! Heel veel geluk, gezondheid, liefde en sportieve glorie met ONT. Maar zoals ik al tegen je gezegd heb, het moet triest zijn te beseffen dat je je mooiste periode als trainer nu, op je 35^e, al hebt gehad. Mooier en vooral gezelliger dan in Bakkeveen wordt het nooit meer.

X TVOVVB

Ps. Alle Klupbladlezers veel plezier bij de fantastische (sport)zomer, waarbij het nieuws niet beheerst zal worden door geleuter over de eurocrisis, maar over de verstuikte enkel van, laten we iemand noemen, Jetro Willems.

No tags